Atalanta
Atalanta (Vanessa atalanta Linnaeus)
De Atalanta komt niet alleen in Europa, maar ook in Noord Afrika en in Noord Amerika voor, bovendien op de Atlantische eilanden voor de Afrikaanse kust. Deze soort komt regelmatig vanuit Zuid Europa en Noord Afrika als trekvlinder naar het noorden en wordt dan in alle noordelijke gebieden van Europa waargenomen.
In België ieder jaar, maar wisselend in aantal. Dat dit een bekende vlinder is blijkt wel uit het feit dat hij niet minder dan drie Nederlandse namen heeft, behalve de meest gebruikte ook nog Nummervlinder en Admiraal. Aan de onderkant van de achtervleugels staan bij de wortel een paar zwarte lijntjes die op de cijfers 78 en 98 lijken en de fraaie rode banden zullen hem wel de rang van vlootvoogd bezorgd hebben. Het is een snoeper die verzot is op zoetigheid en we zien hem dan ook dikwijls op het eind van de zomer tot laat in de herfst de sappen van overrijp fruit, voornamelijk peren en pruimen, opzuigen.
Terwijl hij geniet van de zoete vloeistof slaat hij de vleugels open en dicht. Hij is een zonaanbidder en houdt ervan met open gespreide vleugels de zonnewarmte in zich te laten doordringen. Wanneer hij met gesloten vleugels op een boomstam zit, is hij moeilijk te ontdekken door zijn perfecte camouflage. De eieren worden in juni en soms weer in de nazomer afzonderlijk op de bovenzijde van de brandnetelbladeren (Urtica dioica) afgezet en komen ongeveer een week later uit. De rups knaagt de bladsteel gedeeltelijk door en de randen van het omlaag hangende blad spint zij nu aan elkaar. Wie er goed op let, ziet die kokertjes makkelijk. Toch is deze schuilplaats geen afdoende bescherming tegen sluipwespen. De rups met haar maximum lengte tot 35 mm; komt in verschillende kleurvormen voor; de donkere vorm is grijsachtig zwart met zwarte doorns, die aan de basis roodachtig bruin geringd zijn en op de flanken een streep van gele vlekjes; de lichte vorm is grijsachtig groen of okerachtig geel, min of meer uitgebreid zwart getekend en met lichtgekleurde doorns, met een zwarte kop.
De Atalanta is een van onze bekendste trekvlinders. Hij is in geen enkel stadium tegen ons klimaat bestand en moet dus elk voorjaar opnieuw vanuit Zuid Europa naar noordelijker gebieden migreren. Maar ze leggen hier eieren en daaruit ontwikkeld zich de generatie die in juli en begin augustus vliegt. Ook deze plant zich weer voort en van eind augustus tot ver in oktober zien we dan de fraaie verse vlinders op onze herfstbloemen of op afgevallen fruit, ook wel op bloedende bomen. Een deel van de herfstvlinders trekt weer zuidwaarts en de rest komt naarmate het weer ongunstiger wordt, om.
Uitgiftedatum 8 mei 1993
Illustrator André Buzin
